Diao Papis: “É fundamental traballar, desde o ensino, o valor da diversidade”
Xa temos falado neste blog da importancia da comunidade senegalesa na Coruña e do traballo que realiza con ela a asociación Aseser Teranga, da que é mediador Diao Papis e que, como explican na súa web, “cobrou impulso recentemente a raíz da apertura do seu primeiro local social e tamén da decisión de se converter en ONG e de abrirse a todas as persoas inmigrantes, con independencia da súa procedencia”.
Na lengua wolof, TERANGA significa hospitalidade e esa é a filosofía básica da entidade: a súa disposición a recibir e axudar a calquera persoa que teña algún tipo de dificultade derivada da súa condición de inmigrante. Este senegalés veciño da Coruña desde hai anos – e á que chegou despois de estudar e traballar en Paris e Barcelona- conversou connosco de música -é un dos membros do grupo Axlubi-x– e da realidade multicultural da Agra do Orzán.
– A recepción dos inmigrantes aquí é variable. Hai un certo conflito emocional e social da poboación de aquí, e chámame a atención como se ocultan ás veces os problemas sociais ou económicos con discursos sobre a inmigración. Hai unha certa propaganda que busca ocultar as problemáticas sociais asociándoas á presenza de inmigrantes. A miña experiencia é diversa: xente que te acolle como se foses da familia e tamén moitas portas pechadas. Gustaríame erguerme un día, saír á rúa e non sentir que levo colgada comigo a etiqueta de “inmigrante”.
– O feito de que os galegos teñan viaxado e teñan vivido a emigración, debería axudar a que aquí se comprendese mellor esta situación. Pero para min o importante é inculcar desde o ensino o valor da diversidade. É aí onde hai que insistir, onde hai que concienciar, facendo perder o medo e os prexuízos ao que descoñecemos. A Agra do Orzán é unha zona moi multicultural e sería bo que fose visto como algo positivo, sería bo máis interrelación entre as comunidades existentes.
– Senegal é un Estado moi plural, hai xente de moitas procedencias diferentes e de diferentes países, e ninguén é visto como inmigrante. Nós alí estudamos a historia do mundo, sabemos e coñecemos a historia de Europa, por exemplo, mais aquí nin se estuda nin se valora a historia africana, por poñer un exemplo. Chámame a atención iso, ese descoñecemento tan grande e ese desinterese por todo o que non é europeo. É unha visión colonial, no fondo.
– Eu vexo que hai certa semellanza entre Senegal e Galiza no que ten a ver cos vínculos familiares, co valor da familia. Somos de formar grupo, de nos apoiar mutuamente de forma grupal. Eu vivín en Cataluña e paréceme que era un pouco diferente.
– Un condicionante que temos aquí é que a maior parte da comunidade senegalesa traballa nas feiras e festas, especialmente na época estival e a partir das seis da tarde. É dífícil compatibilizar eses horarios e esa forma de vida con actividades formativas, educativas, de lecer…
– Axlubi-x é un proxecto de hip hop, de poesía slam, … coa que temos un discurso crítico co poder e que quere a irmandade entre os pobos e as persoas, porque só hai un mundo, sen diferenzas entre árabes ou cristiáns, entre occidente e oriente, somos persoas que temos que conseguir que nos deixen de manipular e apostar pola unidade e a fraternidade, por riba de razas ou relixións.
Acerca de xavier campos
Suma Ágora 